Voor ons als medici zijn termen als curatie en preventie uitgebreid bekend. Een term uit de organisatiepsychologie kende ik nog niet: amplitie, vanuit ‘amplio’ dat versterken betekent. Versterken van werkplezier en potentie: precies de doelstelling van ontwikkelingsgerichte coaching!
Vanuit curatie en preventie naar amplitie: nu vanuit ziekten ontdekken en genezen via preventieve processen om ziektes te voorkomen, naar uiteindelijk versterken van gezondheid en potentie. In Medisch Contact bracht Catrien Schimmelpenninck in haar opiniestuk ‘Vroeg opsporen of écht voorkomen?’ de discussie omtrent collectieve preventie in plaats van (vroeg)diagnostiek al naar voren.
Hoe mooi zou het zijn als we ons bewust zijn van de stap daarvoor? Ook wanneer het gaat om onszelf. Dan zijn we bezig met amplitie, dat staat voor datgene waar je goed in bent versterken, vergroten en verbeteren.
Dit is precies wat we met de Challenge & Support-beweging beogen. De coaches richten zich samen met de aiossen en medisch specialisten op het erkennen, analyseren en versterken van talent en potentie. Als ik het vergelijk met schaatsen, dan kan een coach je uit een wak halen (curatie) of helpen het wak te ontwijken (preventie). Maar coaching kan juist ook amplitief zijn. Ontwikkelingsgerichte coaching bevordert en versterkt het positieve. Deze vorm van coaching kan er toe leiden dat je jouw optimale schaatstechniek kan verbeteren, of misschien wel gaat zwemmen, omdat dat je beter ligt.
Van deelnemers aan het programma krijgen we terug dat de urgente problemen als eerste op tafel worden gelegd bij de coach. Vervolgens ontstaat er later in het coachtraject ruimte voor meer ontwikkelgerichte vraagstukken. Hier ligt ook een rol voor de coaches weggelegd: eerst voldoende ruimte en aandacht (containment) bieden voor de urgente problematiek en daarna in de ontstane ruimte werken aan groei en ontwikkeling om een amplitief effect te bewerkstelligen.
Als ik naar mijn eigen ervaring kijk, kende ik het begrip ‘amplitie’ nog niet toen ik 7 jaar geleden startte met ontwikkelingsgerichte coaching. Mijn coachtraject had destijds wel een amplitief effect. Doordat ik leerde reflecteren en keuzes te maken, werd me duidelijk waar mijn toegevoegde waarde lag en juist die in te zetten voor een passende loopbaan.
Gekeken naar de eerste resultaten van het wetenschappelijk onderzoek van Challenge & Support, zien we dat ontwikkelingsgerichte coaching onze pro-activiteit en persoonlijke hulpbronnen, zoals zelfcompassie en veerkracht, versterkt. Ook andere ondersteuningsvormen zoals mentoring en intervisie zijn hierbij behulpzaam. Daarmee versterken we onze bevlogenheid en plezier in het werk in plaats van alleen preventie van burn-out, uitval of uitstroom.
Ik hoop dat iedereen door optimale professionele persoonlijke ontwikkeling zijn toegevoegde waarde optimaal kan inzetten voor de beste zorg-amplitie!
Anne de Pagter is initiator van Challenge & Support en kinderhematoloog in Erasmus MC-Sophia en LUMC. Met onregelmatige regelmaat schrijft ze blogs over ontwikkelingsgerichte coaching voor www.challengesupport.nu.
